บันทึก 7 วันไม่อันตราย เพราะไม่ใช้ถุงพลาสติก

แน่นอนว่าสิ่งที่ตามมากับวิถีสะดวกซื้อสะดวกใช้ คงหนีไม่พ้นถุงพลาสติกจำนวนมหาศาลที่รียูสทั้งปีก็ไม่มีวันใช้หมด ด้วยความรู้สึกผิดต่อโลกที่เพิ่มขึ้นมาทุกๆ วัน เราจึงเริ่มปฏิเสธไม่เอาถุงจากร้านสะดวกซื้อบ้าง แต่ก็ยังมีหลุดรับมาบ้างตามความเคยชิน

จนวันที่ซูเปอร์มาร์เก็ตรวมถึงห้างต่างๆ ทั่วไทยประกาศงดแจกถุงตั้งแต่ 1 มกราคมที่ผ่านมา เราคิดว่านี่แหละคือโอกาสดีที่จะหักดิบงดรับถุงให้ได้ทั้งจากซูเปอร์มาร์เก็ตเล็กๆ ไปถึงห้างใหญ่ นอกจากนี้ยังสามารถแอบสำรวจพฤติกรรมไม่รับถุงของคนอื่นได้ด้วย

DAY 1

ช่วงแรกของการงดรับถุงรู้สึกตื่นเต้นมากที่เห็นคนมากมายพกถุงผ้ามาใส่ของ อาจจะเพราะช่วงนี้เป็นช่วงเปลี่ยนผ่าน พนักงานจึงจะถามเราก่อนทุกว่ามีถุงมาไหม (แอบเห็นว่าบางคนที่ไม่ได้เตรียมถุงมาเขาก็ยังแจกถุงพลาสติกให้) ซึ่งเราก็พูดออกไปอย่างภาคภูมิใจว่า “เอามาค้า” หลังจากเก็บของใส่ถุงรอไส้กรอกเวฟ ก็พบว่าเขามีถุงพลาสติกสีน้ำตาลซ้อนมาให้อีกทีเพื่อใส่ของร้อนโดยเฉพาะซะงั้น / Mission failed!

DAY 2

วันนี้ไม่ได้ไปมินิมาร์ท แต่เราเดินทางไปซูเปอร์มาร์เก็ต ซึ่งถือว่าเป็นภารกิจที่ยิ่งใหญ่เพราะเราตั้งใจจะไปซื้อหมอนข้าง จึงต้องเตรียมตัวให้ดีตั้งแต่บ้าน โดยเลือกว่าจะเอาถุงอะไรไปใส่ให้พอดี พบว่าตนเองมีถุงกระสอบใบยักษ์มาจากอีเกียที่ปกติไม่ค่อยได้ใช้ ซึ่งผลลัพธ์คือใส่ได้!! แม้จะลำบากเล็กน้อยตอนเดินทางกลับเพราะเราไม่มีรถส่วนตัว แต่ก็รู้สึกดีนะ

DAY 3

หลังจากที่วันก่อนได้ถุงพลาสติกใส่ของเวฟซ้อนมาอีกทีแบบงงๆ วันนี้รู้ตัวปฏิเสธถุงทัน

DAY 4

วันนี้ไม่ได้รับถุง เพราะซื้อโค้กแค่กระป๋องเดียว แต่สิ่งที่เริ่มสังเกตได้คือพนักงานเลิกถามว่า ‘เอาถุงไหมคะ’ ‘พกถุงผ้ามาไหมคะ’ และไม่แจกถุงเลย เป็นครั้งแรกที่เริ่มเห็นความหวังว่านโยบายงดถุงนี้จะใช้ได้จริง

DAY 5

พกถุงผ้ามาใช้บริการมินิมาร์ทแถวบ้านที่งดแจกถุงมาก่อนกาล พบว่าถุงผ้าใส่ของได้มากกว่าที่คิดเยอะ

DAY 6

วันนี้ไม่ได้เข้ามินิมาร์ท

DAY 7

ซื้อข้าวปั้นมา 1 ชิ้น หยิบใส่กระเป๋าแบบไม่ต้องรอให้พนักงานถาม 

สรุปการสำรวจตัวเอง ในช่วงแรกของนโยบายงดแจกถุง

ในฐานะคนติดความสะดวกสบายคนหนึ่ง เราพูดได้เลยว่าไม่รับถุงพลาสติกง่ายกว่าที่คิด เป็นวิถีการลดขยะในชีวิตประจำวันแรกๆ ที่เราทำได้เป็นประจำ และเชื่อว่าคนรอบข้างก็รู้สึกเช่นกัน เพราะแม้ในช่วงแรกที่นโยบายออกมาจะมีเสียงก่นด่าเป็นระยะ แต่เท่าที่แอบมองคนรอบๆ เวลาเข้าซูเปอร์มาร์เก็ต ก็รู้สึกว่าคนให้ความร่วมมือ มีการเตรียมพร้อมถุงผ้ามาเป็นอย่างดี 

ไม่แน่ว่าในอนาคตอันใกล้ การไม่รับถุงจะสามารถกลายเป็นค่านิยมพื้นฐานที่ใครๆ ก็ทำกันก็เป็นได้